Josep Plaja - The Angel and the Tower

JOSEP PLAJA

Olietechniek op houten viool
Afmeting: 60x25x5
Titel van het werk: De engel en de toren

Met een effect van diepte en ongelooflijke bewegingen, zeer goed geschilderd,
Ze herscheppen een engel voor de viool en op zijn rug de Torre de Belém, een iconisch monument
van architectuur tijdens het bewind van D. Manuel I, haar functie was om de stad Lissabon te verdedigen tegen
van de rivier, in dit unieke werk observeren we fantastische contrasten van licht en schaduw.


Josep Plaja werd geboren in 1955 in Palafrugell
Hij studeerde Schone Kunsten aan de Escola Massana in Barcelona.
Hij omschrijft zijn werk als neorealistisch.
De techniek die in zijn werk wordt gebruikt is olieverf.
Winnaar van verschillende schilderprijzen.

Collectieve tentoonstellingen:
Infantas Galerij van Madrid
Galerij El Claustre de Girona
Galerij Oxigen de Palamós (Girona)
Populaire Galerij van Barcelona
Galerie Cau d'Art in Berga
Arnau-galerij in Barcelona
Begur's Flocs-galerij
Mediterrane Galerij van Palamós
Ruta de l'Art Castelló d'Empuries
Solo tentoonstellingen:
Galerij Las Heras de Palafrugell el 2003
Galerij Las Heras de Palafrugell el 2006
Galerij Las Heras de Palafrugell el 2008
Galerij El Claustre de Girona el 2009
Tentoonstellingsruimte Escoles Belles de Begur el 2009
Galerij El Claustre de Figueres el 2010
Palafrugell-Arteca-bibliotheek 2011
Galerij Las Heras de Palafrugell el 2011
Hotel Mediterraneo Park in Roquetas de Mar (Almeria) in 2012
Galerij Las Heras de Palafrugell el 2014
Galerij El Claustre de Girona el 2015
Galerij Artezul Lissabon 2018


Meest opmerkelijke schilderprijzen:
1e prijs wedstrijd schilderen in Castellar (Jaén)
1e prijs Biënnale voor schilderkunst naar Vilafranca del Penedès (Barcelona)
1e prijsvraag van het schilderen van Port d'Aiguadolç naar Sitges (Barcelona)
1e Olieprijs op de International Rapid Painting Competition in Tossa de Mar (Girona)
1e Prijs Certamen Poligono Industrial de Antequera (Málaga)
2e prijs Martin Carpena de Malaga
Victoria Hidalgo Gallery-prijs "El Prado y la Bolsa" de Madrid
1st.Premio Ordino-themaschilderij (Andorra)
1e Prijs Schilderen Thema van Andorra d'Ordino
1e Prijs Acuarela Ports de Baleares
1e Prijs Oleo Ports de Baleares

Josep Plaja wint de Canyelles-schilderprijs 2019
ging naar het werk 'Silent Landscape' van de kunstenaar Girona

Josep Plaja López, werd uitgeroepen tot winnaar van de Canyelles-schilderprijs 2019, ter waarde van 10.000 euro, die op zaterdag 4 mei werd uitgereikt. Tijdens een evenement in de Multiculturele Zaal van Canyelles maakte de jury het oordeel bekend van de zes finalisten en de winnaar van deze zeer belangrijke fotowedstrijd, gepromoot door Echevarne Laboratories.

Josep Plaja, gevestigd in Esclanyà (Girona), won de eerste prijs met de olie Paisatge silenciós. De kunstenaar heeft geëxposeerd in verschillende delen van het land en heeft ook verschillende schilderprijzen gewonnen, zoals de eerste Tossa de Mar International Prize of de First Prize for Arts and Letters of Andorra.
De jury voor de 2019-editie van de Canyelles-schilderprijs bestond uit Joan González, Ferran Josa, Joan Carles Vicente, Salvador Pascual, Emili Tristan en Antoni Audi.

Het werk van Josep Plaja gezien door Luís Carlos Patraquim
De huizen zijn autonoom en mengen zich tussen twee zeeën, de oceaan waar aan het einde der tijden de Atlantiërs nog steeds het raadselachtige verhaal van hun lot op natte doeken uitbeelden en de Middellandse Zee, moeder en vader van Europa. De dichtheid van de steen, vlot of niet, is het gevarieerde pad dat de mannen van het Iberisch schiereiland op de lange termijn hebben gevolgd sinds ze uit het water kwamen en de kleuren en ontwerpen van licht met hun handen optilden. Huizen die meerdere woorden ondersteunen.
Voor Pedrag Matvejevvitch * "leerden de wijzen uit de oudheid dat de uiteinden van de Middellandse Zee zich bevinden waar de olijfboom stopt". Plato, voor wie de in de afgrond vallende zee-oceaan de schrik was van alle Grieken zoals hij, maakte dit mythische Atlantis bekend. Ergens zal ik zijn, ik herhaal het, aan de oppervlakte van een verzoening die huizen zoeken en dorpen en steden en mensen zijn. En het picturale kader van degenen die ze opnieuw uitvinden. Binnen dat geheel ervaren we alleen het interieur van het bewonen ervan. Om te zien hebben we het landschap nodig, dat de schilderkunst biedt, niet als homologie van het zichtbare, maar als zijn transfiguratie.
Catalonië is de Middellandse Zee die zich uitstrekt tot aan de Pyreneeën. Er is een gevoel van het heilige in deze opkomst en in de verwevenheid van talen en geschiedenis. Misschien omdat hij de Meseta wantrouwt, hem oversteekt en de Atlantische kust opeist. Als deze binnenzee, met duizend namen, verenigd moet worden, kruist ze de paden van Spanje waar Unamuno in Quichot over sprak en bereikt ze waar de olijfbomen eindigen. Omdat Portugal, zoals Orlando Ribeiro opmerkte, Atlantisch en Mediterraan is. Ik moet zeggen dat ik Arnaud Daniels of Raymond Lull, noch Salvador Espriu of Joan Brossa niet vergeet. Noch Miró, noch de vele millennials, van romaans tot langue d'oc, van Gaudí tot Tapiés.
Maar als Lluís Rigalt de Catalaanse landschapsarchitectuur "inhuldigt" - en "traditie" is wezenlijk - en zichzelf transformeert in technieken en subjectiviteiten die de moderniteit heeft overgenomen, zoals Fernando Pessoa zou zeggen, in de unieke visie van elk van zijn kunstenaars, dan is Josep Plaja vandaag een van zijn exponenten.
Zie de "vriendelijkheid van de huizen", zoals de dichter Sebastião Alba zou zeggen; de huizen die de zee prijzen en worden verlicht door schaduwen en een labiele dikte, discreet, mysterieus in het geheel dat hen harmoniseert, altijd zwanger, gekleed en naakt... omdat kleur de naaktheid is van de zin en het geluid van de zee. Het komt uit het binnenste van de aarde of van mythische hoogten, en neemt deel aan de fysis die het herstelt naar de stille muziek van perspectief, van contiguïteit, een vreemde manier van voortbestaan, zoals de Portugese dichter Herberto Hélder schreef.
En wat doet Fernando Pessoa hier? Is hij het of Álvaro de Campos van Ode Marítima? Of suggereert het een heteroniem dat het binnenland en de oevers van het water net zo divers en uniek heeft als zijn orthonomische toestand? Dit is Feira da Ladra, waar plaatsen en hun geest worden uitgewisseld, een immateriële uitwisseling, want schilderen is de kracht van metaforen.
Josep Plaja weet het. Laten we genieten van de vele betekenissen die het ons biedt. Tussen zee en land. Catalonië en Portugal.
Zijn werk is verspreid over verschillende openbare en particuliere collecties.