Olieverf op canvas. De afmetingen zijn 27 x 35. Het is gesigneerd in de rechter benedenhoek, getiteld en gesigneerd op de achterkant. De lijst vertoont tekenen van het verstrijken van de tijd, hij is niet bij de verkoop inbegrepen, maar wordt als cadeau verzonden.
Francisco Bengoa Garteiz (1907-1987).
Schilder uit Vizcaya, geboren in Etxebarri op 12 mei 1907. Hij stierf op 5 augustus 1987 in Barcelona.
Hij begon met schilderen op veertienjarige leeftijd en studeerde aan de School of Arts and Crafts van Bilbao.
Samen met andere kunstenaars richtte hij de Grupo Unión-Arte op, die zich toelegde op het organiseren van tentoonstellingen. Hij woonde ook de oprichting bij van de Asociación Artística Vizcaína en van de Asociación de Acuarelistas Vascos, waar hij Martínez Vázquez, Miguel Farré, Ricardo Baroja, Urbezo ontmoette en waar hij een leerling was van Casas, Ucelay en Gustavo de Maeztu.
In 1927 won hij de zilveren medaille op de Certamen del Trabajo in Bilbao en in 1944 de Medal Unión-Arte. Hij regisseert Vidrieras Decorativas, van waaruit hij de promotie van deze techniek aanmoedigt. Hij maakte onder meer de glas-in-loodramen van de kapel van de Universiteit van Deusto of die van Elorrio, gewijd aan de zalige Valentin de Berriochoa.
Hij nam deel aan tal van tentoonstellingen in Spanje, Frankrijk en Tsjechoslowakije. In 1949 exposeerde hij in Bilbao samen met S. de Albi en Juan de Aróstegui en in 1951 woonde hij de "I Bienal Hispanoamericana de Arte" in Madrid bij. In 1971-72 nam hij deel aan de collectieve tentoonstelling van Baskische kunst, georganiseerd en gesponsord door de gemeenteraad van Barakaldo en drie jaar later deed hij dat op de "XXXV Exposición colectiva de la Agrupación de Acuarelistas Vascos" in dezelfde gemeentelijke tentoonstellingshal.
Onder de tentoonstellingen waarin hij zijn individuele werk toonde, zijn die in de Galería Windsor in Bilbao in 1972 en 1974. Ter gelegenheid van de eerste schreef R. Iñurria in de catalogus die voor de gelegenheid werd gepubliceerd:
"Francisco Bengoa's schilderij maakt vatbaar voor meditatie. We moeten voor zijn doeken stilstaan om te beseffen dat zijn werk het resultaat is van een verlangen om in de ziel te snuffelen in plaats van op de epidermis, van de redenen om zichzelf aan te bieden en een oprechte visie, zelfs als hij om te proberen moet afzien van de verleiding om zijn toevlucht te nemen tot gemakkelijke en effectieve technieken."
Twee jaar later exposeerde hij zijn werken in de Sala Arte in Bilbao.
In 1975 hield hij een solotentoonstelling in de Bay-Sala Gallery in Bilbao, in de Gallery Tartalo Arte, in Vitoria (1976) en opnieuw in Bay Sala in 1977 en 1985, waar hij 38 olieverfschilderijen, 10 sculpturen, een groot aantal van schetsen en een boek met poëtische verhalen waarin hij zijn ervaringen vastlegde.
Datzelfde jaar ontving hij een eerbetoon aan de Sociedad Bilbaína en in 1986 verhuisde hij naar Barcelona, waar hij een werk schilderde over de tragedie van Gernika dat werd getoond in een tentoonstelling ter gelegenheid van de 50ste verjaardag van het bombardement in 1987. jaar maakte hij zijn eerste tentoonstelling in Barcelona met een anthologische tentoonstelling van zijn werken in de galerie La Pinacoteca.
Zijn werk wordt geanalyseerd in de Gran Enciclopedia Vasca. La pintura vasca van onder andere Manuel Llano Gorostiza, Pintores Vascos van Luis Madariaga of Pinceles de Vasconia van Mario Ángel Marrodán
LET OP: Het schilderij wordt niet naar Taiwan verzonden omdat het hout bevat.
Meer informatie:
http://www.catawiki.nl