Prachtig gesigneerde boekensteunen papagaai (nagieting) (2)

Een prachtige set, nagieting, Art Deco boekensteunen van de befaamde Belgische beeldhouder George Abel (Georges) Vandevoorde. De boekensteunen zijn gemaakt gepatineerd, koud beschilderd, metaal en staande op een zwart marmeren ondergrond. Beide zijn gesigneerd en bevinden zich in meer dan uitstekende staat, zeer lichte leeftijd sporen. Het marmer is zonder chip of breuk, gezamenlijk gewicht van 3.741 gram. Graag verwijs ik u naar de foto's, welke mede onderdeel van de beschrijving zij.

Deze boekensteunen zijn geïllustreerd op pagina 328 in Art Deco and other figures, Brian Catley, Antique collectors club

De boekensteunen worden zorgvuldig verpakt en aangetekend verzonden

Achtergrond informatie Georges Vandevoorde:
Georges Vandevoorde was een zoon van rijtuigschilder Camille Pierre (Pieter) Vandevoorde en Léonie Marie Rosseeuw. Georges was vier toen zijn vader overleed. Hij bezocht de ambachtsschool van de Broeders Van Dale en werkte al jong op een meubelmakerij. In de avonduren en op zondag volgde hij de lessen boetseren en hout- en steensculptuur aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Kortrijk, onder leiding van Constant Devreese. Hij werkte enige tijd op verscheidene beeldhouwateliers, onder andere bij Victor Sileghem, en vestigde zich als restauratiebeeldhouwer in Brussel. In de avonduren bezocht hij de Brusselse Academie, onder Charles Van der Stappen. Toen hij aan de gevels van het Vissershuis en Broodhuis in Brussel werkte, leerde hij Victor Rousseau kennen. Hij werkte zeven jaar bij hem en assisteerde onder meer bij diens zestien beelden voor de Pont de Fragnée in Luik en de beeldengroepen voor de Triomfboog van het Jubelpark in Brussel. Rousseau spoorde Vandevoorde aan zich als zelfstandig beeldhouwer te vestigen. In 1914 won hij een prijsvraag van de stad Kortrijk voor een monument ter herinnering aan priester Jozef Van Dale, oprichter van de Broeders Van Dale. Hij werd in 1912 leraar en later directeur aan de Academie van Sint-Jans-Molenbeek. Hij was daarnaast inspecteur van het provinciaal kunstonderwijs.

Vandevoorde maakte onder meer bustes, oorlogsgedenktekens, reliëfs en standbeelden. Een aantal van de monumenten die hij maakte ter herinnering aan slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog werd na de Tweede Wereldoorlog uitgebreid. Naast het monumentale werk, maakte hij penningen en kleinplastiek in hout en ivoor. Vandevoorde nam deel aan nationale en internationale tentoonstellingen, waaronder de salons in Brussel (1905) en Gent (1906), de driejaarlijkse tentoonstellingen in Antwerpen (1911, 1930) en de Wereldtentoonstelling van 1913 in Gent. Ter gelegenheid van zijn 50e verjaardag werd in Kortrijk een tentoonstelling gehouden met 30 van zijn werken (1927).[5] In 1936 nam hij, naast Jules Bernaerts, Jean Boedts, Jean Collard, Alphonse De Cuyper, Godefroid Devreese, Léandre Grandmoulin, Jules Heyndrickx, Fons Huylebroeck, Maurice Jansegers, Willy Kreitz, Frans Lamberechts, Charles Samuel, Louis Van Cutsem, Marcel Van de Perre en Paul Wissaert, deel aan de beeldhouwkunstwedstrijden op de Olympische Zomerspelen in Berlijn.[6]

Vandevoordes laatste werk was een beeld van de heilige Johannes Nepomucenus, dat in 1960 werd geplaatst op de Broelbrug tussen de Broeltorens in zijn geboorteplaats Kortrijk. Hij overleed vier jaar later, op 86-jarige leeftijd.