Mijn jeugd rook naar hooi en koeien, tegenwoordig ruikt mijn leven meer naar koffie, laptops en deadlines. Ik werk voor de overheid (nee, ik ga je niet controleren) en probeer ondertussen de wereld een beetje groener te maken. Mijn vrienden zeggen dat ik grappig ben, maar dat ze me niet op een luchtbed vertrouwen (lang verhaal). Ik lach om slechte woordgrappen en ben dol op onverwachte plannen – zolang er ook eten is. Ik geloof in mensen die kunnen luisteren, stiltes niet ongemakkelijk vinden, e ...